ΟΛΟΝΥΧΤΙΑ (Νικηφόρος Βρεττάκος)



Δε με κατάλαβες' όλη τη νύχτα


ήμουνα πλάι σου, προσπαθούσα να κλείσω


το παράθυρο, πάλευα - όλη τη νύχτα.


Ο αγέρας επέμενε.


Άπλωσα τότε


τις παλάμες μου πάνω σου σαν


δυό φύλλα ουρανού και σε σκέπασα.


Έπειτα βγήκα στον εξώστη και κοίταζα


δίχως χέρια τον κόσμο.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου