ΚΕΦΑΛΑΙΟ 22ο - Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ


- Καλημέρα, είπε ο μικρός πρίγκιπας
- Καλημέρα, είπε ο κλειδούχος. 
- Τι κάνεις εδώ; είπε ο μικρός πρίγκιπας. 
- Ξεχωρίζω τους ταξιδιώτες, σε πακέτα των χιλίων, είπε ο κλειδούχος, Κατευθύνω τα
τρένα που τους κουβαλάνε, άλλοτε προς τα δεξιά κι άλλοτε προς τ' αριστερά. 
Και, βροντώντας σαν τον κεραυνό, μια φωτισμένη ταχεία αμαξοστοιχία έκανε το μικρό
φυλάκιο του κλειδούχου να τρέμει. 
- Πάρα πολύ βιάζονται, είπε ο μικρός πρίγκιπας. Τι ψάχνουν να βρουν; 
- Μήτε κι ο ίδιος ο οδηγός της ατμομηχανής δεν το ξέρει, είπε ο κλειδούχος. 
Την ίδια στιγμή, από την αντίθετη μεριά, φάνηκε να 'ρχεται βροντοχτυπώντας μια
δεύτερη κατάφωτη ταχεία. 
- Γυρίζουν κιόλας; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας... 
- Αυτοί δεν είναι οι ίδιοι, είναι μια αλλαγή, γυρίζουν πίσω. 
- Δεν ήταν ευχαριστημένοι εκεί που βρίσκονταν; 
- Ποτέ δεν είναι κανείς ευχαριστημένος εκεί που βρίσκεται, είπε ο κλειδούχος. 
Ακούστηκε το βροντοχτύπημα μιας τρίτης φωτισμένης ταχείας. 
- Κυνηγούν τους πρώτους ταξιδιώτες; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας. 
- Τίποτε δεν κυνηγούν, είπε ο κλειδούχος, κοιμούνται 'κει μέσα ή μπορεί και να
χασμουριούνται. Μονάχα τα παιδιά ζουλάνε τις μύτες τους πάνω στα τζάμια. 
- Μονάχα τα παιδιά ξέρουν τι ψάχνουν να βρουν, έκανε ο μικρός πρίγκιπας. Σπαταλάνε
τον καιρό τους με μια κούκλα από κουρέλια κι αυτή τους γίνεται πολύ σημαντική, κι αν
κάποιος τους την πάρει, κλαίνε... 
- Τα παιδιά είναι τυχερά, είπε ο κλειδούχος.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου