ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12ο - Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ

Στον επόμενο πλανήτη κατοικούσε ένας μπεκρής

Τούτη η επίσκεψη στάθηκε πολύ σύντομη, όμως βύθισε το μικρό πρίγκιπα σε μεγάλη

μελαγχολία: 

- Τι κάνεις εκεί; είπε στο μπεκρή που τον βρήκε να κάθεται σιωπηλός μπροστά σ' ένα

τραπέζι φορτωμένο μπόλικα άδεια μπουκάλια κι ένα κιβώτιο γεμάτα μπουκάλια, λίγο

πιο πέρα. 

- Πίνω, απάντησε ο μπεκρής, με μελαγχολικό ύφος. 

- Γιατί πίνεις; τον ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας. 

- Για να ξεχάσω, αποκρίθηκε ο μπεκρής. 

- Να ξεχάσεις τι; ρώτησε ο μικρός πρίγκιπας, που είχε αρχίσει κιόλας να τον λυπάται. 

- Για να ξεχάσω πως νιώθω ντροπή, απάντησε ο μπεκρής, χαμηλώνοντας το κεφάλι. 

- Για ποιο λόγο ντρέπεσαι; ζήτησε να μάθει ο μικρός πρίγκιπας που θα 'θελε να τον

βοηθήσει. 

- Ντρέπομαι που πίνω! είπε ξανά ο μπεκρής, κλείνοντας τη συζήτηση, αποφασισμένος

τελικά να κλειστεί στη σιωπή του. 

Κι ο μικρός πρίγκιπας έφυγε. «Σίγουρα οι μεγάλοι είναι πάρα πολύ παράξενοι», έλεγε στο εαυτό του, καθώς συνέχιζε

το ταξίδι.