ΚΕΦΑΛΑΙΟ 14ο - Ο ΜΙΚΡΟΣ ΠΡΙΓΚΙΠΑΣ

Ο πέμπτος πλανήτης ήταν πολύ περίεργος. Ακόμη, ο πιο μικρός απ' όλους. Εκεί

βρισκόταν ακριβώς όσος χώρος χρειαζόταν για να στηθεί ένα φανοστάτης, σαν κι αυτούς

που βάζουν για να φωτίζονται οι δρόμοι και να μπορεί να σταθεί ένας φανοκόρος. Ο

μικρός πρίγκιπας δεν μπορούσε να καταλάβει σε τι θα μπορούσε να χρησιμεύει ένας

φανοστάτης κι ένας φανοκόρος σ' οποιοδήποτε μέρος τ' ουρανού, πάνω σ' ένα πλανήτη

χωρίς σπίτι, ούτε κάτοικο.

 Ωστόσο, είπε στον εαυτό του: 

- Καθόλου απίθανο ο άνθρωπος αυτός να είναι ανόητος. Ωστόσο, είναι λιγότερο ανόητος

από το βασιλιά, από το ματαιόδοξο, από τον επιχειρηματία και από τον μπεκρή. 

Τουλάχιστον η δουλειά του έχει κάποιο λογική. Όταν ανάβει ο φανοστάτης του, είναι

σαν και να γεννιέται ένα αστέρι ή ένα λουλούδι ακόμη. Όταν σβήνει ο φανοστάτης του

είναι σαν να πέφτουν για ύπνο το λουλούδι ή το αστέρι. Είναι μια πολύ όμορφη

απασχόληση. Και είναι αληθινά χρήσιμη, αφού είναι όμορφη. 

Όταν πλησίασε στον πλανήτη, χαιρέτησε με ευγένεια το φανοκόρο: 

- Γιατί μόλις τώρα έσβησες το φανάρι σου; 

- Τέτοια είναι η εντολή. Καλημέρα. 

- Τι είναι η εντολή; 

- Είναι να σβήνω το φανάρι μου. Καλησπέρα. Και το άναψε ξανά. 

- Μα γιατί το άναψες πάλι; 

- Είναι η εντολή, απάντησε ο φανοκόρος. 

- Δεν καταλαβαίνω τίποτε, είπε ο μικρός πρίγκιπας. 

- Δεν υπάρχει τίποτε που να πρέπει να καταλάβεις, είπε ο φανοκόρος. Η εντολή είναι

εντολή. Καλημέρα. 

Κι έσβησε το φανάρι του. 

Ύστερα σκούπισε το μέτωπό του μ' ένα μαντήλι που είχε κόκκινα τετράγωνα. 

- Κάνω μια τρομερή δουλειά. Άλλοτε ήταν λογική. Το έσβηνα το πρωί και το άναβα το

βράδυ. Είχα το υπόλοιπο της μέρας για να ξεκουράζομαι και το υπόλοιπο της νύχτας για

να κοιμάμαι... 

- Και μετά από κείνη την περίοδο, η εντολή άλλαξε; 

- Η εντολή δεν άλλαξε, είπε ο φανοκόρος. Ακριβώς εκεί είναι το δράμα! Από χρόνο σε

χρόνο, ο πλανήτης άρχισε να γυρίζει όλο και πιο γρήγορα κι η εντολή δεν άλλαξε! - Τότε; είπε ο μικρός πρίγκιπας. 

- Να, τώρα που κάνει ένα γύρο το λεπτό, δεν έχω παρά ένα δευτερόλεπτο για ξεκούραση. 

Ανάβω και σβήνω μια φορά κάθε ένα λεπτό! 

- Αυτό είναι πολύ αστείο! Οι μέρες εδώ διαρκούν ένα μόνο λεπτό! 

- Δεν είναι καθόλου αστείο, είπε ο φανοκόρος. Έχει περάσει κιόλας ένας μήνας από τότε

που αρχίσαμε να μιλάμε οι δυο μας. 

- Ένας μήνας; 

- Ναι. Τριάντα λεπτά. Τριάντα μέρες! Καλησπέρα. Κι άναψε ξανά το φανάρι του. 

Ο μικρός πρίγκιπας τον κοίταξε κι ένιωσε αγάπη γι' αυτό το φανοκόρο που ήταν τόσο

πολύ πιστός στην εντολή. Θυμήθηκε τα ηλιοβασιλέματα που άλλοτε παρακολουθούσε, 

πηγαίνοντας λίγο πιο πέρα την καρέκλα του. Θέλησε να βοηθήσει το φίλο του: 

- Ξέρεις... Υπάρχει έχεις τρόπος να ξεκουράζεσαι όταν το θέλεις... 

- Πάντα το θέλω, απάντησε ο φανοκόρος. 

Γιατί μπορεί να είναι κανείς παράλληλα και δουλευτής και τεμπέλης. 

Ο μικρός πρίγκιπας συνέχισε: 

- Ο πλανήτης σου είναι τόσο μικρός που μπορείς να κάνεις το γύρο του με τρεις

δρασκελιές. Το μόνο που χρειάζεται, είναι να βαδίζεις αργά-αργά, έτσι ώστε να μένεις

πάντα στον ήλιο. Όταν θα θέλεις να ξεκουραστείς, θα βαδίζεις... κι η μέρα θα διαρκεί

όσες ώρες θέλεις εσύ. 

- Αυτό δεν βλέπω να μου προσφέρει κάποια μεγάλη αλλαγή, είπε ο φανοκόρος. Εκείνο

που πιο πολύ μ' αρέσει εμένα στη ζωή, είναι να κοιμάμαι. 

- Δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα, είπε ο μικρός πρίγκιπας. 

- Δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα, είπε ο φανοκόρος. Καλημέρα. 

Κι έσβησε το φανάρι του. 

«Αυτόν εδώ, είπε από μέσα του ο μικρός πρίγκιπας ενώ συνέχιζε για πιο πέρα το ταξίδι, 

θα τον περιφρονούσαν όλοι οι άλλοι, ο βασιλιάς, ο ματαιόδοξος, ο μπεκρής κι ο

επιχειρηματίας. Ωστόσο, είναι ο μόνος που δεν μου φαίνεται γελοίος. Ίσως επειδή

ασχολείται και με άλλα πράγματα εκτός από τον εαυτό του». 

Άφησε ένα στεναγμό λύπης και πρόσθεσε: 

- Αυτός είναι ο μόνος που θα μπορούσα να κάνωφίλο μου. Όμως ο πλανήτης του είναι

στ' αλήθεια πολύ μικρός. Δεν υπάρχει χώρος για δυο... 

Αυτό που ο μικρός πρίγκιπας δεν τολμούσε να ομολογήσει ήταν ότι, πάνω απ' όλα, 

λυπόταν πάρα πολύ που δεν μπορούσε να μείνει σε κείνο τον ευλογημένο πλανήτη, με

τα χίλια τετρακόσια σαράντα ηλιοβασιλέματα κάθε εικοσιτέσσερις ώρες.